πρωτομήτωρ

-ορος, ἡ, Μ

η πρώτη μητέρα («Εὔα πρωτομήτωρ», Κ. Μανασσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + -μήτωρ (< μήτηρ), πρβλ. θεο-μήτωρ].